Nie zawierzał im samego siebie...J 2, 13-25

 Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus przybył do Jerozolimy. W świątyni zastał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie. Wówczas, sporządziwszy sobie bicz ze sznurów, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Zabierzcie to stąd i z domu mego Ojca nie róbcie targowiska!» Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: «Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie». 

W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: «Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?» Jezus dał im taką odpowiedź: «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni wzniosę ją na nowo». 
Powiedzieli do Niego Żydzi: «Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?» 
On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus. 
Kiedy zaś przebywał w Jerozolimie w czasie Paschy, w dniu świątecznym, wielu uwierzyło w Jego imię, widząc znaki, które czynił. Jezus natomiast nie zawierzał im samego siebie, bo wszystkich znał i nie potrzebował niczyjego świadectwa o człowieku. Sam bowiem wiedział, co jest w człowieku.



Nasze życie w obliczu wieczności jest tylko kroplą w morzu. Jednak każdy z nas swoje życie przeżywa tak indywidualnie, jak nikt inny. To jest dla mnie największa tajemnica, jak to możliwe?Żadne życie się nie powtarza i nie ma sobie podobnego.
Życie nasze jest jak ta świątynia Jerozolimska. Nic z niej nie pozostanie. A tylko Jezus może je odbudować. Dziś On wchodzi w nasze życie. Jego porywczość wywracania stołów, rozrzucenia monet, wypędzenie ludzi i zwierząt pokazuję jaką Bóg ma pasję o życie człowieka, o relację z nim.Takie zachowanie ma ktoś, kto szalenie kocha i nosi w sobie ogromny ból niezrozumienia. Taki ból, że kończy się to śmiercią.
Jezus wie co jest w nas, co jest w każdym człowieku. Czy ja wiem co jest w sercu Boga?

Komentarze