Rabbi, kiedy tu przybyłeś?... J 6, 24-35

 Kiedy ludzie z tłumu zauważyli, że na brzegu jeziora nie ma Jezusa, ani Jego uczniów, wsiedli do łodzi, dotarli do Kafarnaum i tam szukali Jezusa. Gdy zaś odnaleźli Go na przeciwległym brzegu, rzekli do Niego: «Rabbi, kiedy tu przybyłeś?».

      W odpowiedzi rzekł im Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Szukacie Mnie nie dlatego, że widzieliście znaki, ale dlatego, że jedliście chleb do syta. Zabiegajcie nie o ten pokarm, który niszczeje, ale o ten, który trwa na życie wieczne, a który da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg Ojciec».
      Oni zaś rzekli do Niego: «Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boga?».
      Jezus, odpowiadając, rzekł do nich: «Na tym polega dzieło Boga, abyście wierzyli w Tego, którego On posłał».
      Rzekli do Niego: «Jaki więc Ty uczynisz znak, abyśmy go zobaczyli i Tobie uwierzyli? Cóż zdziałasz? Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: „Dał im do jedzenia chleb z nieba”».
      Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu».
      Rzekli więc do Niego: «Panie, dawaj nam zawsze ten chleb!».
      Odpowiedział im Jezus: «Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie».

Gdyby Jezus po prostu odpowiedział: nad ranem...czy taka odpowiedź dała by człowiekowi życie? A Jezus objawia mu jego stan serca, jego pragnienia, właśnie paradoksalnie wtedy, kiedy nie odpowiada na nasze pytania. 

Nie myślmy, że nasze modlitwy nie są wysłuchiwane. One są wysłuchiwane, ale nie są realizowane. Bóg uczy nas słuchania pokazując, że nie wystarczy usłyszeć co mówią wargi. Trzeba się wsłuchać w serce. Także w serce Boga. To oznacza wykonywanie dzieł Bożych. Słuchanie Jego słowa. Wtedy dostrzeżemy, że nasze modlitwy nie tylko są wysłuchiwane, ale są realizowane pragnienia naszego serca nawet te, których do końca nie jesteśmy świadomi. Jeśli przyjmujemy Jezusa w chlebie eucharystycznym, On jest w naszym sercu i zna je lepiej niż my sami. Ale nigdy tego nie pojmiemy jeśli nie zaczniemy Go przyjmować i Nim się karmić. Jego pragnienia będziemy mieć w naszych sercach i staną się one naszymi.