RAMADAN BAJRAM (Id Al Fitr)

A dziś koniec Ramadanu....w końcu ;). I muszę przyznać, że ich wierność w obchodzeniu tego miesiąca dała mi wiele do myślenia. Jak bardzo można być przekonanym do tego co się robi i jak bardzo można być konsekwentnym. Było trochę głośno, bardzo tłoczno, ale kolorowo i czasem zabawnie. Śmieję się, że teraz te same ozdoby uliczne wykorzystają chrześcijanie na Boże Narodzenie....

Jak na razie sprawia mi ogromną przyjemność odkrywanie prawie każdego dnia co się dzieje w Jerozolimie, albo u Żydów, jak świętowanie Nowego Roku np. w przebraniu pszczółki albo motylka - takie dziś dzieci widziałam bi

egające u nas po ulicy (oczywiście w otoczeniu żołnierzy). Albo te fale tłumów wychodzących z meczetu z dywanikami. Niesamowite to wszystko, bo jakby nie sposób zapomnieć, że tu życie toczy się wokół Boga. Tu oddycha się Jego obecnością, prawie na każdym kroku. Albo widzę muzułmański różaniec (tasbih) w rękach mijających mnie mężczyzn, na szyjach kobiet, przyczepiony do wystaw sklepowych...lub u mnie na ścianie ;). Albo mijam Żydów biegnących pod Kotel, czyli Mur Zachodni, tzw. Ścianę Płaczu w pełnym stroju modlitewnym. A krzywią się niektórzy na nasze procesje Bożego Ciała, albo nagle nie ma sensu noszenie habitu czy sutanny bo przecież nie to świadczy o tym kim jestesmy....ooo, mam nadzieję, że wkładam "kij w mrowisko" ;)....ale bardzo celowo. Bardzo, bardzo.... (część fotek nie moja; dzieci pod Murem są "skradzione" od Tomka ;)) http://picasaweb.google.com/lh/photo/6M0vi6A8V1WyHY2jjuQ_LQ?feat=directlink

---

Jest to trzydniowe święto na zakończenie miesięcznego postu Ramadanu. Ramadan jest dziewiątym miesiącem roku w kalendarzu muzułmańskim. Nazwa jego oznacza Palący - to ślad, że niegdyś odnosił się do miesiąca letniego. Z chwilą wprowadzenia ery muzułmańskiej wprowadzono kalendarz księżycowy. Ramadan zaczął się przesuwać co rok o jedenaście lub dziesięć dni, gdyż o tyle rok księżycowy jest krótszy od słonecznego. W ten sposób Ramadan wędruje powoli wstecz przez wszystkie pory roku, sprawiedliwie rozdzielając związane z nim wyrzeczenia wśród muzułmanów zamieszkujących różne strefy geograficzne. Ramadan, bowiem jest miesiącem wielkiego postu w islamie. Według tradycji Bóg wyróżnił Ramadan czyniąc go miesiącem zesłania Koranu.

Ramadan jest miesiącem szczególnego kontaktu z Bogiem. Poszczący doświadczając pragnienia i głodu solidaryzują się z głodującymi na całym świecie. Jest to również okres, w którym każdy może przemyśleć liczne problemy współczesności, takie jak: wojny, głód, nietolerancja religijna, czy nawet niszczenie środowiska naturalnego. Miesiąc ten powinien być dodatkowo wypełniony modlitwą i dobrymi uczynkami. Ramadan jest okresem pokuty i odpuszczeniem grzechów. Najistotniejsza jest intencja muzułmańskiego postu. Nie jest to praktyka umartwiania się ani zaprzeczenia prawom ciała. Post (saum) jest sposobem przerywania rutyny zaspakajania potrzeb codziennych oraz ćwiczenia ciała i ducha. Chodzi tu o umocnienie dyscypliny wewnętrznej i siły moralnej. Przestrzegania postu nie można praktycznie skontrolować, stanowi on lekcję najszczerszego bezinteresownego poświęcenia dla zyskania łaski Boga, który jako jedyny wie, czy wierny zachowuje post, czy też nie.

Post obowiązuje wszystkich dorosłych wiernych, zdrowych na ciele i umyśle, żyjących w warunkach, które pozwalają im znosić post bez szkody dla zdrowia. Choroba nieuleczalna, menstruacje, ciąża, połóg, karmienie piersią, podróż pozwalają odłożyć spełnienie obowiązku na inny miesiąc tego samego roku. Jest to zwolnienie czasowe, które mija po powrocie takiej sytuacji do normy.

Post polega na powstrzymywaniu się od picia i jedzenia od świtu do zachodu słońca. Nie są to jedyne obowiązki tego okresu. Poszczący w ciągu dnia musi również powstrzymywać się m. in. od palenia papierosów oraz od stosunków płciowych.

Post staje się obowiązkiem po osiągnięciu dojrzałości płciowej. Jednak wcześniej dzieci także mogą spróbować pościć, np. w sobotę lub niedzielę, gdy nie muszą iść do szkoły.

Każdego dnia Ramadanu domownicy wstają przed świtem, aby zjeść lekki posiłek - suhur, a następnie modlą się modlitwę poranną - fedżr. Po całym dniu postu, po zachodzie słońca można przerwać post. Tradycją jest spożycie kilku daktylów i wypicie wody lub mleka. Później po modlitwie wieczornej mahrib można zjeść obiad. Szczególnie w miesiącu Ramadan muzułmanie często spotykają się na wspólne obiady tzw. iftary.

Każdej nocy tego niezwykłego miesiąca Prorok Muhammad miał zwyczaj celebrować specjalne nabożeństwa, szczególnie długie, recytował w tym czasie partie Koranu tak, że całość przerecytował w ciągu miesiąca. Te nabożeństwa połączone z recytacją Koranu nazywają się Salat at-Tarałih lub Salat al-Kijam i są nadal praktykowane przez muzułman.

W Ramadanie jest noc zwana Lejletul - Kadr (Kader Noc). Jest ona lepsza niż tysiąc miesięcy. Muzułmanie wypatrują jej w ciągu ostatnich dziesięciu nocy Ramadaniu (może to być 21, 23, 25, 27 lub 29). Muzułmanie tej nocy starają się modlić jak najwięcej oraz jak najwięcej wznosić próśb do Boga. Najczęściej czas ten spędza się w meczecie.

Pod koniec miesiąca Ramadanu muzułmanie, bez względu na wiek przekazują Zakat al - Fitr (rodzice płacą zakat za dzieci). Jest to jałmużna, którą można dać w formie pieniędzy biednym oraz potrzebującym. Pierwszego Szawala (miesiąc następujący po miesiącu Ramadan), rano wszyscy zbierają się w meczetach lub domach na specjalnym nabożeństwie, na wspólną modlitwę świąteczną Ramadan Bajram (ID Al-Fitr).