MAŁE SZCZĘŚCIA

No, małe, bo cóż to jest: pełnoziarnista pita z masłem, z pomidorkiem posypanym solą.  Do tego powietrze pachnące morzem. Wystarczy. Poczułam się tak jakoś szczęśliwa. A jeszcze śpiew ptaków.

Bo wczoraj to pogoda była straszna, już rano ok. 34 stopni, parno, bez słońca. Wieczorem pojawił się fajny, chłodny wiatr. No a dziś!!!Piękna pogoda. Wprawdzie brakuje mi trochę deszczu, ale nie jest źle.
To takie małe szczęścia na codzień...

Komentarze

  1. Gosia11 maja 2010 15:59

    Prawda, niby nic a jednak...

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy11 maja 2010 22:34

    Z pewnoscia nie byla pelnoziarnista... ;-)

    OdpowiedzUsuń
  3. Miriam11 maja 2010 22:36

    Tak jakby szczęście zależało od ziarnistości pity!zazdrośnicy jedne!

    OdpowiedzUsuń
  4. Miriam11 maja 2010 22:38

    i w ogóle nie powinnam anonimowego zamieścić, ale...niech się cieszy...

    OdpowiedzUsuń
  5. Gosia12 maja 2010 09:02

    Ale to święta zazdrość Siostro...

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz