Dobra rozmowa umacnia ludzkie więzi bardziej niż cokolwiek innego

10 lutego 1924 roku - data, która dla mojego Zgromadzenia jest "dniem urodzin". Dzień związany także z naszą pierwszą Siostrą, sługą Bożą Matką Scholastyką.

Nosiła imię św.Scholastyki, siostry św. Benedykta...

Bardzo spodobało mi się określenie św. Scholastyki jako Patronki Dobrych Rozmów. 

Pewnego dnia o godz.10.00 rano ks. Alberione przywołał osiem postulantek Córek Św. Pawła, aby dać im wskazania określające życie duchowe i apostolskie. Nowy Instytut miał być przeznaczony na służbę kapłanom Kościoła, szczególnie tym z Rodziny Świętego Pawła, którzy głoszą Ewangelię środkami społecznego komunikowania. Powiedział im, że celowo wybrał ten dzień na założenie nowego zgromadzenia, bo dziś przypada liturgiczne wspomnienie św. Scholastyki, a to imię oznacza"uczennica". Wieczorem tego samego dnia przywołał powtórnie ósemkę dziewcząt i polecił im uformować wspólnotę na czele z Urszulą. Wytyczył też główne linie życia zakonnego i charakterystyczne cechy właściwe dla Pobożnych Uczennic Boskiego Mistrza: życie ukrycia, modlitwy, milczenia i ofiary. Wyznaczył im też spowiednika.

I tak oto począwszy od 1924 roku, dzień 10 II celebrujemy z modlitwą uwielbienia i dziękczynienia Panu, wspominając narodziny naszej wspólnoty Uczennic. Tego dnia  wspominamy nie tylko naszą  pierwszą matkę, ale odświeżamy ducha początków, określonego przez Założyciela poprzez wybór dnia fundacji na dzień wspomnienia Scholastyki = uczennicy; to właśnie imię nadane zostało Urszuli, pierwszej z wielu.

Matka Scholastyka tak pisze, wspominając dzień obłóczyn:
"Kiedy Ojciec Założyciel uznał, że nadszedł czas, aby dać uczennicom w Rodzinie specyficzną cząstkę w postaci Adoracji Eucharystycznej, sporządził projekt stroju z wełnianego materiału w kolorze niebieskim i białym i powiedział mi: Idź z Metyldą kupić ile potrzeba i w tajemnicy przygotujcie habity. Nikt nie powinien się o tym dowiedzieć przed datą obłóczyn wyznaczoną na 25 marca. Zasugerował szczegóły: habit niebieski, luźny, z fałdami; szkaplerz biały z czarną lamówką, a na piersi naszyty haft w kolorze czerwonym przedstawiający  hostię z promieniami; niebieski welon; przy pasku różaniec z piętnastoma tajemnicami. Na przeznaczony dzień wszystko było gotowe."

Wczesnym rankiem osiem kandydatek pojawiło się w kaplicy Towarzystwa Św. Pawła. Były już tam oczekiwane przez Założyciela, który miał przewodniczyć uroczystości; obecni byli także ks. Tymoteusz Giaccardo (najbliższy współpracownik Założyciela, obecnie błogosławiony)  i Matka Tekla Merlo (pierwsza matka Córek Świętego Pawła). Na wezwanie ojca Założyciela Urszula pierwsza przyklęknęła i uchyliła welon, aby dokonać symbolicznego obcięcia kosmyka włosów. Następnie według rytuału ks. Alberione pobłogosławił i wręczył im przygotowane habity. Cała ósemka wyszła do zakrystii, aby się przebrać. Gdy powróciły do kaplicy,  rozpoczął się obrzęd składania profesji. Każda z nich złożyła kolejno śluby prywatne na ręce Założyciela, po czym zostały im nadane nowe imiona zakonne. Urszula przyjęła imię Scholastyka. O zwykłej porze przybyli do kaplicy pozostali członkowie Rodziny Św. Pawła, nieświadomi tego, co się właśnie dokonało, i zaskoczeni widokiem obłóczonej grupy sióstr. Założyciel rozpoczął Eucharystię. W homilii nawiązał do porannego misterium, wyjaśniając swoje zamiary. Potem wszystkim obecnym w kaplicy kapłanom, braciom i siostrom ogłosił uroczyście nazwę nowego instytutu:POBOŻNE UCZENNICE BOSKIEGO MISTRZA. Kontynuując powiedział:

"Od tej pory, w dzień i w nocy, te siostry będą adorować Jezusa obecnego w Eucharystii,wypraszając dla członków Rodziny Św. Pawła wszystkie łaski potrzebne dla osobistego uświęcenia i dla apostolstwa."

Tego samego dnia Założyciel powierzył odpowiedzialność za grupę siostrze Scholastyce, czyniąc ją pierwszą uczennicą i pierwszą matką naszego zgromadzenia. Otrzymawszy od Założyciela habit zakonny, złożywszy na jego ręce pierwsze śluby, przyjąwszy specjalny mandat - natychmiast stała się siostrą Scholastyką i chciała, by właśnie tak ją zawsze nazywano, bez wymieniania tytułów czy funkcji.

     Czuła się maleńka, czuła się niczym, i powtarzała to wiele razy w swoim życiu, ale właśnie ta pokora i zaufanie Bogu, umacniane na modlitwie, dawało jej pewność, że jest zdolna wypełnić swą nową misję.

O godz. 14:00 ks. Alberione i ks. Giaccardo polecili siostrom Scholastyce i Antonietcie, aby rozpoczęły pierwszy turnus Adoracji. W kościele już czekał na nie Boski Mistrz wystawiony w Najświętszym Sakramencie. Po czym Założyciel dodał: 

"Zajmijcie miejsca w  przygotowanych klęcznikach i módlcie się wyznaczonymi modlitwami."     

     Tak oto rozpoczęła się dla Uczennic Boskiego Mistrza wielka i cenna misja wieczystej Adoracji Eucharystycznej.

Na podstawie:
Marialucia Ricci  "Madre Maria Scolastica Rivata.

                                                                                   Fedele Discepola del Divin Maestro."