tak, żeby jednak coś napisać

No bo z netem ciężko ostatnio, coś go nam zjadło z domu. I tak był łapany taki z powietrza, to może wróci. A w bibliotece i tak siedzę dużo przed komputerem, to potem mam już dość.
Teraz, na chwilkę wyszłam na mój romantyczny balkon z widokiem na Starą Jerozolimę i nadrabiam pocztę. Pomiędzy mną a Bazyliką Zmartwychwstania posterunek żołnierzy izraelskich. Ale jest spokojnie. Dość chłodno już. U nas Adoracja przedłużona do 20.00 i choć wieczorem nie ma prawie nikogo oprócz nas to i tak jest cudem to, że udaje się ją utrzymać tak długo. I te godziny są bardzo dobre na modlitwę. Jest cisza, nie ma grup, pielgrzymów...
S. Nimfa wróciła z Rzymu po prawie trzymiesięcznym uczeniu się włoskiego i greki. I jesteśmy w komplecie. Plus wolontariat, który jest dość trudnym ale pięknym doświadczeniem. Ale dzięki któremu ta Adoracja trwa i rozwija się.