Wiemy, że jesteś prawdomówny...Mt 22, 15-21

Faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Jezusa w mowie. 
      Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie?».
      Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: «Czemu Mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową!». Przynieśli Mu denara.
      On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis? ». Odpowiedzieli: «Cezara». Wówczas rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga».

Chyba płynie bardzo prosta nauka z tego fragmentu. Prawda jest prawda. Najpierw się na nią powołują (a nawet do niej się odwołują, bo Jezus jest Prawdą, por. J 14,6), a potem w życiu jest im tak trudno ją przyjąć...jak nam. 

Wiemy, że jesteś prawdomówny...chciałoby się rzec: nic nie wiecie. Zdaje się wam jedynie, że wiecie... Bo wasze życie wcale nie wskazuje na to, że u Jezusa szukacie prawdy. Szukamy tylko tej wygodnej dla nas prawdy, którą chcemy się posłużyć jak najwygodniej.

Ale najciekawsze jest to, że oni mówią prawdę o Jezusie: jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Bo czyż nie?

Problem w tym, że człowiek zna prawdę. I zna tę Prawdę, która jest imieniem Boga. Ale nie przyjmuje Jej jak dziecko, taka, jaka jest. Chce manipulować i wykorzystać ją dla siebie.

Czy wiem co należy do Boga?

Czy jestem w stanie mu to oddać?

Jezus jest Prawdą